(mieć źródło)

См. также в других словарях:

• brać – wziąć początek [źródło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać się od czegoś, mieć swój początek w czymś, wynikać z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Noc świętojańska bierze swój początek z czasów pogańskich. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… …   Słownik języka polskiego

• wypływać — ndk I, wypływaćam, wypływaćasz, wypływaćają, wypływaćaj, wypływaćał 1. forma ndk czas. wypłynąć (p.) 2. «o wodach bieżących: brać początek, mieć źródło gdzieś» Wisła wypływa z gór …   Słownik języka polskiego

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• tkwić — ndk VIa, tkwię, tkwisz, tkwij, tkwił 1. «pozostawać w miejscu wetknięcia, włożenia, utknięcia; być osadzonym w czymś mocno, głęboko» Złamany klucz tkwił w zamku. W ścianie tkwił hak. Drzazga tkwi komuś za paznokciem. ◊ Tkwić w czymś po uszy, np.… …   Słownik języka polskiego

• złoto — I n III, Ms. złocie, blm 1. «(Au) pierwiastek chemiczny z podgrupy miedziowców, liczba atomowa 79; metal szlachetny o barwie żółtej, miękki, kowalny, ciągliwy, odporny na działanie tlenu, powietrza, kwasów; w przyrodzie występuje rzadko,… …   Słownik języka polskiego

• pewny — 1. Ktoś jest pewny siebie a) «ktoś jest przekonany o swojej wartości»: Sądziła, że będzie cyniczny, pewny siebie i w miarę wulgarny. J. Andrzejewski, Popiół. b) «ktoś jest przeświadczony o słuszności swoich racji» 2. Ktoś jest pewny swego «ktoś… …   Słownik frazeologiczny

• tkwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tkwię, tkwi, tkwij {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przedmiotach, które utknęły, zostały włożone, wetknięte gdzieś: zostawać dalej w tym samym miejscu : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• robota — ż IV, CMs. robotaocie; lm D. robotabót 1. «zespół czynności, akcji podejmowanych w celu wykonania, wyprodukowania, wytworzenia, dokonania czegoś; praca, działanie, działalność, robienie czegoś; robocizna» Łatwa, żmudna, niewdzięczna robota.… …   Słownik języka polskiego

• utrzymanie — n I, blm 1. rzecz. od utrzymać. 2. «środki do życia, koszt egzystencji» Praca jako źródło utrzymania. Dawać komuś na utrzymanie. Nie mieć środków na utrzymanie. Płacić na utrzymanie, za utrzymanie. Zapewnić sobie, komuś utrzymanie. ◊ Być na… …   Słownik języka polskiego

• wyłączny — wyłącznyni «wyłączający wszystkich innych, wszystko inne; nie mający obok siebie innego; przysługujący jednej osobie, należący do jednej osoby, niedostępny dla innych; jedyny, osobny» Wyłączny spadkobierca. Wyłączny dozór. Wyłączna opieka,… …   Słownik języka polskiego